In de serie ontmoetingen met raadsleden in de regio wordt voor Buren de spits afgebeten door Nanda Doremalen, de kersverse fractievoorzitter van de VVD. Doremalen is niet het prototype van een VVD'er in streepjespak met een bolknak op de lip, maar een energieke jonge ondernemer die midden in de maatschappij staat.
Door Jan Woldberg
Buren - Nanda Doremalen blikt kort terug op de coalitievorming: "Voor de VVD was het logisch dat we doorgingen in de coalitie want wij gaan voor een consistent beleid. De PCG had ook een goede partner kunnen zijn maar de opstelling met betrekking op de openstelling van winkels op zondag was voor ons een breekpunt, en we keken toen naar de PvdA die de laatste jaren altijd prima kandidaten hebben geleverd."
De Provincie ziet Tiel, Neder- Betuwe en Buren als een drie-eenheid wat betreft herindeling. Neder- Betuwe kan niet wachten, en lonkt nadrukkelijk naar Buren. Maar Doremalen zit niet te wachten op een fusie met Neder- Betuwe, want volgens haar zijn de verschillen te groot. Ze gaat voor een krachtig zelfstandig Buren maar realiseert zich wel dat Buren kwetsbaar is. Voor haar is het zaak om een goede balans te vinden tussen zelfstandigheid en samenwerking in de regio. Hoewel Doremalen het nut van samenwerking binnen gemeenschappelijke regelingen ziet, is zij van mening dat de raden de grip kwijt zijn. Zij mist de stem van de inwoner. Volgens haar zitten de colleges op de bok van de trein en de raadsleden in de laatste coupé. De gemeenschappelijke regelingen zijn het feestje voor bestuurders geworden. "Wij hebben als raad budgetrecht en moeten onze plek terugveroveren." Het oppotten van reserves is haar een doorn in het oog, want hiermee creëer je eigen koninkrijkjes.
Doremalen verbaast zich over de communicatie van de gemeente. "Als ik bepaalde zaken op de site al niet kan vinden hoe zit dat dan met de gewone burger. Hier liggen kansen. Als raad hebben wij een griffier, ik gun de burger een eigen griffier als verbinder tussen burger en politiek. We gaan met een werkgroep ideeën ontwikkelen om de inwoner eerder te betrekken. Nu blijven dossiers anderhalf jaar uit ons zicht en krijgen we drie weken voor de raad een stortvloed aan informatie."
Slikken of stikken
"Het dossier is dan zo ver gevorderd dat de raad alleen nog maar ja of ja kan zeggen. Laat staan de kans krijgen om inwoners te betrekken." Doremalen heeft een mooie metafoor: "Je bestelt een blauwe auto voor 20.000 euro. Er komt een dealerinformatieavond en alles lijkt koek en ei. Er gaan drie weken overheen en de auto kost ineens 30.000 euro en is rood. Het is dan slikken of stikken. Het moet simpeler, raadstukken op een A-4'tje met drie keuzes en een inhoudelijke en financiële onderbouwing van het college", stelt ze. Het ondernemersloket is ook een speerpunt voor Doremalen. "Geen statisch loket maar een ambtenaar die het snapt en de boer op gaat."
Bron: Zakengids Tiel